Jak nie zostać ofiarą handlu ludźmi

Dzień 18 października 2011r. obchodzony będzie - po raz piąty - jako Europejski Dzień Przeciwko Handlowi Ludźmi. Dlatego też strzeleccy policjanci, na terenie całego powiatu, spotkają się młodzieżą w szkołach średnich i będą rozmawiać o istniejących w tej kwestii zagrożeniach.

Policjanci – specjaliści Zespołu do Spraw Nieletnich - podczas spotkań z młodzieżą będą rozmawiali o zjawisku handlu ludźmi. Wyjaśniają czym jest handel ludźmi, kto może stać się ofiarą, oraz jakich zasad bezpieczeństwa należy przestrzegać przed wyjazdem za granicę. Kampania informacyjna w tym dniu będzie prowadzona również przez służby patrolowe.

Handel Ludźmi to łamanie praw człowieka, które często wiąże się z przemocą fizyczną lub psychiczną, gwałtem, porwaniem i zniewoleniem. Jest to także poważne przestępstwo, najczęściej międzynarodowe, za popełnienie którego grozi w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej wysoka kara.

Głównym celem projektu jest ograniczenie zjawiska handlu ludźmi oraz kształtowanie świadomości wiktymologicznej młodzieży. Chęć zarobku i podróży powoduje, że młodzi ludzi korzystają z ofert pracy za granicą, gdzie mogą zostać wykorzystani do niewolniczej pracy lub w celach seksualnych.

Tegoroczne przedsięwzięcie organizowane jest już po raz piąty. Jak wynika z dotychczasowych badań, tematyka i sposób przeprowadzenia spotkań cieszy się dużym zainteresowaniem.

ZANIM WYBIERZESZ SIĘ ZA GRANICĘ DO PRACY PAMIĘTAJ!!!

1. Dopełnij wszelkich formalności (sprawdź ważność swojego paszportu - jeśli wyjeżdżasz na jego podstawie i ewentualnych pozwoleń, zgromadź inne konieczne do podjęcia pracy dokumenty np.: zaświadczenia potwierdzające Twoje kwalifikacje zawodowe).

2. Ubezpiecz się (od następstw nieszczęśliwych wypadków i ewentualnych kosztów leczenia).

3. Sprawdź, czy pośrednik (firma pośrednicząca) oferujący Ci pracę działa legalnie, tzn. czy jest zarejestrowany w KRAZ (Krajowy Rejestr Agencji Zatrudnienia) i posiada odpowiedni certyfikat (od l listopada 2005 certyfikaty wydaje Urząd Marszałkowski).

4. Upewnij się, że Twój pracodawca istnieje! Dowiedz się o nim jak najwięcej - najlepiej od pośrednika. Poproś o adres, numer telefonu. Skontaktuj się z nim.

5. Dowiedz się, na co możesz liczyć ze strony pośrednika w razie kłopotów w pracy
(np. w sytuacji, kiedy praca jest inna niż oferowana lub masz problemy z pracodawcą). Poproś o zobowiązanie na piśmie.

6. Dokładnie czytaj wszystkie dokumenty, które pokazuje Ci pośrednik, zwłaszcza te, które masz podpisać. Jeśli czegoś nie rozumiesz - pytaj!

7. Jeśli dajesz pośrednikowi pieniądze, zawsze domagaj się pokwitowania!

8. Zrób kserokopię dokumentów, które ze sobą zabierasz (paszportu, dowodu osobistego, wiz, pozwolenia na pracę, umowy o pracę) i zostaw bliskim (osobom, którym ufasz). Dołącz do dokumentów aktualną fotografię.

9. Zostaw też adres, pod którym będziesz przebywać za granicą, numer telefonu, imię
i nazwisko pracodawcy oraz nazwiska i adresy osób, z którymi wyjeżdżasz (lepiej nie wyruszać w pojedynkę). Informuj bliskich o zmianach adresu i miejsca pracy.

10. Ustal częstotliwość kontaktów telefonicznych z bliskimi (osobami, którym ufasz) np. raz w tygodniu o określonej porze. Ustal hasło, którym się posłużysz w przypadku ewentualnych kłopotów i niemożności powiedzenia tego wprost przez telefon: np. przekaż pozdrowienia dla kogoś, kto nie istnieje.

ZABIERZ ZE SOBĄ:

1. Adres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu w kraju, do którego jedziesz.
W razie jakichkolwiek kłopotów tam otrzymasz pomoc.

2. Słownik lub rozmówki - jeśli nie jesteś pewna, czy dasz sobie radę z miejscowym językiem.

3. Numer telefonu Poland direct z kraju, do którego jedziesz. Za minimalną opłatą lub za darmo będziesz mogła zatelefonować do Polski – tylko na numer telefonu stacjonarnego – nie komórki - o ile osoba, do której dzwonisz zgodzi się zapłacić za rozmowę. Telefonistka, która połączy rozmowę mówi po polsku.

4. Numer telefonu organizacji pomagającej kobietom, migrantom czy osobom poszkodowanym w wyniku przestępstwa. Zwykle w takiej organizacji można uzyskać poradę i pomoc.

5. Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest potwierdzeniem ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia i jest uznawana w krajach Unii Europejskiej. Jeśli podczas pobytu za granicą zachorujesz NFZ pokryje koszty leczenia. Jednak nie wszystkie! Przed wyjazdem upewnij się, jakiego rodzaju koszty leczenia za granicą mogą być pokryte przez NFZ.

6. Telefon komórkowy z aktywnym roamingiem.

7. Pieniądze (może to być także karta kredytowa lub czeki). Zapas na „czarną godzinę", aby miała za co wrócić do Polski.

Informacje związane z tematyką można znaleźć również na wielu stronach internetowych między innymi, www.strada.org.pl- strona Fundacji przeciwko Handlowi Ludźmi i Niewolnictwu „La Strada”. Zawiera informacje na temat zjawiska handlu ludźmi, regulacje prawne oraz porady przedwyjazdowe dla chcących pracować za granicą.