Wystawa malarstwa Ryszarda Woźniaka w Galerii BWA

aleria BWA i Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wlkp. zapraszają na wernisaż wystawy:

RYSZARD WOŹNIAK

ROZBIJ CZASZKĘ

10.10.2015 (sobota)

godz. 17:00

Wystawa czynna do 08.11.2015 r.

Ryszard Woźniak - malarz, performer, autor tekstów, pedagog
Malarstwo jest moim podstawowym sposobem wypowiedzi. Używam go jako zbiór narzędzi umożliwiających mi wgląd w rzeczywistość, nie jestem natomiast zainteresowany malarstwem badającym jej wygląd. Obraz to dla mnie punkt energetyczny. Jakość obrazu zależy więc od ilości zawartej w nim energii i od jej mocy działania na widza. Istnienie jest spontaniczne więc najważniejszy wydaje się obieg sił i wartości, ruch i zmiana. Dlatego uważam, że jednolity styl jest dziś hamulcem sztuki a ideał gwałtem. Świadomie podjąłem próbę zastosowania tych założeń do własnej pracy i dostrzegłem nieograniczony obszar poszukiwań. W ofierze natomiast złożyłem typowe dla tradycyjnego podejścia do malowania wartości takie jak: rozpoznawalność maniery, konsekwencję stylistyczną i formalną. To dzięki tym założeniom mogłem realizować prace czerpiące wprost z mojej własnej egzystencji i z prawdy mojego czasu. Ten mój wysiłek aby poprzez sztukę nawiązać kontakt z czasem i innymi ludźmi Andrzej Szewczyk określił jako ""wbijanie się w istnienie"". Moim celem zawsze było poprzez odwoływanie się do konkretów poruszanie spraw uniwersalnych. Formalne aspekty dzieła starałem się traktować jako jego element niezbędny ale zawsze współpracujący z jego tematem i treścią. Efekty zaskoczenia, zdziwienia u odbiorców moich prac były zawsze tak samo ważne jak charakterystyka kształtu i koloru. Wybór malarstwa z jego pozornie wyeksploatowanymi środkami wyrazu był w moim przypadku świadomym zamiarem użycia malarstwa i był w pewnym stopniu podyktowany prowokacyjnością takiego wyboru w tamtym czasie w Polsce (1981). Był też z pewnością wyrazem krytycznego stosunku do malarstwa zastanego, przede wszystkim akademickiego. Jako student byłem świadkiem przesilenia w obszarze wizji sztuki konceptualnej i słabnięcia jej. Widziałem jak zagospodarowuje się awangardę więc sztucznie kreowany konflikt między artystą tradycyjnym i nowoczesnym przestał mnie interesować. Świadomość tę zawdzięczam bacznie obserwowanym artystom związanym z etosem awangardowym. Do tego grona należą: Jerzy Bereś, Włodzimierz Borowski, Wojciech Bruszewski, Stefan Gierowski, Tadeusz Kantor, Edward Krasiński, KwiekKulik, Natalia LL, Roman Opałka, Andrzej Partum, Józef Robakowski, Henryk Stażewski, Jan Świdziński, Zbigniew Warpechowski. Swoją sztuką dziękuję im za to (…).