Wykład z cyklu Nowa Marchia

Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Zbigniewa Herberta zaprasza na spotkanie z cyklu Nowa Marchia – prowincja zapomniana – Ziemia Lubuska – wspólne korzenie.

Wykład pt. ""Polski Dziki Zachód. Przymusowe migracje i kulturowe oswajanie Nadodrza 1945-1948"" wygłosi prof. dr hab. Beata Halicka.

Spotkanie odbędzie się 15 grudnia (wtorek) o godz. 17.00 w sali nr 110 na I piętrze gmachu biblioteki przy ul. Sikorskiego 107 (wejście od ul. Kosynierów Gdyńskich).

Prof. dr hab. Beata Halicka jest kulturoznawcą, profesorem Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Polsko-Niemieckim Instytucie Badawczym w Collegium Polnicum w Słubicach, a także profesorem gościnnym uniwersytetów w Calgary i Chicago. Wykłada historię kultury Europy Środkowo-Wschodniej na Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Jest autorką pięciu monografii i licznych artykułów oraz redaktorem prac zbiorowych. Zajmuje się zagadnieniami migracji przymusowych w XX wieku, nacjonalizmem w Europie, stosunkami polsko-niemieckimi, problematyką tożsamości na pograniczach oraz kwestiami kultury i polityki pamięci.

Przyłączenie do Polski niemieckich terenów na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej w 1945 roku wiązało się z trudnym procesem niemal całkowitej wymiany ludności i objęcia w posiadanie regionu, w którym wojna dokonała ogromnych zniszczeń. Ówczesne określenie ""Dziki Zachód"" odnosiło się do panującego chaosu i obowiązującego w Nadodrzu ""prawa silniejszego"", ale także kojarzone było z nowym rodzajem wolności i możliwością rozpoczęcia wszystkiego od początku. Przybycie na te tereny najpierw polskich robotników przymusowych, a następnie osadników, będących często wygnańcami z innych części Polski, doprowadziło do chwilowego zetknięcia się ze sobą Polaków, Niemców i radzieckich żołnierzy. Wspólne życie na tej dotkniętej wojną przestrzeni nie było proste.

Na podstawie analizy polskich, niemieckich, a także sowieckich wspomnień autorka odtwarza początki kształtowania się nowego społeczeństwa, naznaczone represyjnym systemem politycznym, wewnętrznymi konfliktami i ludzkimi dramatami, wskazując równocześnie na zapał i pełen poświęcenia trud odbudowy, zagospodarowywania i oswajania tej ziemi. Dystansując się od dominujących do niedawna narracji o wypędzonych w Niemczech i pionierach „Ziem Odzyskanych” w Polsce, Beata Halicka opowiada historię upadku dawnego i powstania nowego krajobrazu kulturowego na pograniczu – w sposób barwny i obrazowy, z różnych punktów widzenia.

Polskim wydaniem książki zajęło się TAiWPN Universitas w Krakowie.