Przyszłość publicznego transportu zbiorowego

23 marca br., Podsekretarz Stanu ds. Kolejnictwa Mirosław Chaberek otworzył Konferencję Naukowo-Techniczną „Zintegrowany transport publiczny w obsłudze miast i regionów” Public Trans 2006.

W wygłoszonym referacie na temat prawnych i organizacyjnych uwarunkowań funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego w Polsce wiceminister M. Chaberek zwrócił uwagę na potrzebę określenia w regulacjach krajowych dotyczących transportu publicznego organu administracji publicznej właściwego w sprawach regionalnego drogowego transportu publicznego. Konieczne jest również wskazanie instrumentów prawnych, finansowych i instytucjonalnych kreowania przez taki organ polityki transportu publicznego, wymagań w zakresie integracji systemów transportowych realizujących usługę publiczną oraz zasad koordynacji wszystkich przewozów realizowanych w ramach transportu publicznego.

Wiceminister M. Chaberek przedstawił także zasady realizacji usług publicznych zawarte w projekcie rozporządzenia Rady i Parlamentu Europejskiego. Jedna z nich mówi, że władze na poziomie lokalnym mogą podjąć decyzję o samodzielnym świadczeniu usług transportu publicznego lub o bezpośrednim przyznaniu kontraktu operatorowi wewnętrznemu. Maksymalny czas kontraktu na usługę publiczną zawieranego pomiędzy przewoźnikiem a właściwą władzą (centralną, samorządową) powinien wynosić 8 lat dla usług autobusowych i 10 lat dla transportu kolejowego.

W projekcie rozporządzenia przewidziano możliwość przyznawania w trybie bezprzetargowym kontraktów na usługi publiczne, których średnia wartość roczna wynosi mniej niż 1 mln EUR lub dotyczących rocznego świadczenia usług transportowych na odległość nie mniejszą niż 300 000 km.

Rozstrzygnięcia wymagają zagadnienia pozostawienia w kompetencji władz państw członkowskich zdefiniowania transportu nazywanego w rozporządzeniu „regionalnym i dalekobieżnym”, określenia nie tylko maksymalnego, ale również minimalnego czasu trwania kontraktu oraz uwzględnienia przy szczegółowym określaniu kosztów związanych ze świadczeniem usług publicznych, opłat za dostęp do infrastruktury.

Prelegenci dużo miejsca w swoich referatach poświęcili zagadnieniom nowoczesnych systemów opłat, doświadczeniom publicznego transportu zbiorowego na przykładzie aglomeracji warszawskiej, Radomia, a także Paryża i miast niemieckich.

Dwudniowa konferencja została zorganizowana przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP, Wydział Transportu Politechniki Warszawskiej oraz Politechniki Radomskiej pod patronatem Komitetu Transportu Polskiej Akademii Nauk.