Performance erotematyczny Krzysztofa Zarębskiego 8 czerwca 2013, g. 19:30

Galeria Sztuki Najnowszej i Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie zapraszają do Active Space GSN na performance erotematyczny Krzysztofa Zarębskiego oraz wykład Kazimierza Piotrowskiego pt. "Motyw przewodni w życiu i dziele Krzysztofa Zarębskiego". W ramach wykładu odbędzie się również prezentacja filmów artysty. Przyczynek do dziejów sztuki performance w Polsce i Stanach Zjednoczonych (MCSW „Elektrownia” w Radomiu, 2009), napisanej przez kuratora tej prezentacji i wykładu dra Kazimierza Piotrowskiego (ur. w 1964) – historyka, krytyka i filozofa sztuki. Piotrowski w latach 1984-89 studiował historię sztuki i dodatkowo filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 2000 roku obronił doktorat w Instytucie Sztuki PAN. Od 1990 do 2003 roku pracował w Muzeum Narodowym w Warszawie, pełniąc jako kustosz w 2001 roku funkcję kuratora Zbiorów Rzeźby, a następnie kuratora Muzeum Rzeźby im. X. Dunikowskiego w Królikarni. Od 2005 roku jest adiunktem w Zakładzie Teorii i Historii Sztuki ASP w Łodzi, gdzie wykłada filozofię i historię malarstwa współczesnego. Jest autorem ponad 160 publikacji z zakresu krytyki, historii i filozofii sztuki XX i XXI wieku, oraz niezależnym kuratorem głośnych wystaw, począwszy od brukselskiej Irreligii (2001/2002). Krzysztof Zarębski (ur. 1939 r.) w latach 1962 - 68 studiował na Wydziale Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (pracownie prof. Jana Wodyńskiego i prof. Stefana Gierowskiego). Jest pionierem sztuki performance w Polsce, zaliczany do czołówki jej przedstawicieli. Jego twórczość konsekwentnie oscyluje wokół tematów przemijania czasu, procesów biologicznych, pamięci, erotyzmu. Początkowo tworzył obrazy w stylu nowej figuracji. Od 1971 roku rozpoczął działania artystyczne o charakterze happeningu i performance (akcje plastyczne z oprawą muzyczną, environments), które artysta często utrwalał na fotografii i taśmie filmowej. W latach 70., poszukując rozmaitych stref kontaktu, współpracował jako scenograf z reżyserem Helmutem Kajzarem, współtworząc jego teatr meta-codzienności. Od 1983 roku z żona Krystyną Jachniewicz związany był z artystyczną grupą Rivington School w Nowym Jorku, gdzie mieszka i pracuje jako performer oraz twórca obiektów, odwiedzając kilka razy w roku Warszawę. Niestrudzony, walczy z acedią, borykając się z odwiecznym orgiazmem w kulturze.