Odsłoniecię pomnika Danuty Siedzikówny PS Inka w Krzeszycach

28 czerwca (niedziela) odbędzie się uroczystość organizowana przez IPN nadania placowi w Krzeszycach imienia Danuty Siedzikówny PS Inka. Podczas uroczystości zostanie odsłonięty pomnik Inki.

Danuta Siedzikówna ps. ""Inka"" (ur. 3 września 1928 w Guszczewinie, zm. 28 sierpnia 1946 w Gdańsku)

Na przełomie 1945/1946, zaopatrzona w dokumenty na nazwisko Danuta Obuchowicz, podjęła pracę w nadleśnictwie Miłomłyn w powiecie ostródzkim. Wczesną wiosną 1946 nawiązała kontakt z ppor. Zdzisławem Badochą ""Żelaznym"", dowódcą jednego ze szwadronów ""Łupaszki"". Po śmierci ""Żelaznego"", zabitego podczas obławy UB 28 czerwca 1946, została wysłana przez jego następcę, ppor. Olgierda Christę ""Leszka"" po zaopatrzenie medyczne do Gdańska.Tam, rankiem 20 lipca 1946, w mieszkaniu przy ul. Wróblewskiego 7 we Wrzeszczu, w jednym z lokali kontaktowych V Brygady Wileńskiej, których adres zdradziła ujęta wcześniej przez bezpiekę Regina Żylińska-Mordas, łączniczka Szendzielarza, która poszła na współpracę z UB, ""Inka"" została aresztowana. Została umieszczona w pawilonie V więzienia w Gdańsku jako więzień specjalny.

W śledztwie (kierowanym przez naczelnika Wydziału III WUBP w Gdańsku Jana Wołkowa i kierownika Wydziału Śledczego WUBP Józefa Bika) była bita i poniżana; mimo to odmówiła składania zeznań obciążających członków brygad wileńskich AK. Została skazana na śmierć 3 sierpnia przez sąd kierowany przez mjr. Adama Gajewskiego i zastrzelona przez dowódcę plutonu egzekucyjnego ppor. Franciszka Sawickiego 28 sierpnia 1946 wraz z Feliksem Selmanowiczem ps. ""Zagończyk"", w więzieniu przy ul. Kurkowej w Gdańsku w obecności prokuratora wojskowego Wiktora Suchockiego i zastępcy naczelnika więzienia w Gdańsku Alojzego Nowickiego. Według relacji przymusowego świadka egzekucji, ks. Mariana Prusaka, ostatnimi słowami ""Inki"" było: Niech żyje Polska! Niech żyje ""Łupaszko""!

źródło:
Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej w Szczecinie
Delegatura IPN w Gorzowie