Minister o planie obszaru przy Strzeleckiej

Urząd Miasta otrzymał postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w szeroko dyskutowanej ostatnio w mediach sprawie. Minister uznał słuszność zażalenia Prezydenta Miasta na postanowienie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków odmawiające uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego przy ul. Strzeleckiej.

Postanowieniem z dnia 2 maja 2011 r. Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków uzgodnił przedłożony projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego przy ul. Strzeleckiej w Gorzowie Wielkopolskim.
Projekt planu przewidywał m. in. konieczność uczytelnienia reliktów średniowiecznych fortyfikacji miasta w przypadku ich odkrycia, a także ochronę budynku przy ul. Strzeleckiej 8 z możliwością jego przebudowy.
W związku z uwagami złożonymi do wyłożonego w dniach od 20 maja 2011 r. do 10 czerwca 2011 r. projektu planu miejscowego, wprowadzono do niego stosowne zmiany. Chociaż zapisy dotyczące ochrony zabytków nie zmieniły się, Prezydent Miasta ponownie wystąpił do urzędu konserwatorskiego o uzgodnienie projektu planu.
Postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2011 r. Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków odmówił uzgodnienia przedłożonego ponownie projektu planu.
Na powyższe postanowienie Prezydent Miasta złożył zażalenie do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Dnia 27 marca 2012 r. Minister uchylił zaskarżone postanowienie w całości przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Postanowienie Ministra wpłynęło do Urzędu Miasta Gorzowa 2 kwietnia 2012 r. Zdaniem Ministra organ konserwatorski nie przedstawił żadnych nowych ustaleń, które uzasadniałyby zmianę stanowiska w przedmiotowej sprawie.
W ocenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego opinie i obrona własnych interesów właścicieli gruntów nie może stanowić nowej okoliczności dla organu ochrony zabytków, o ile nie wskaże on w sposób bezsporny, że ujawnione tą drogą fakty mają negatywny wpływ na chronione wartości zabytkowego obszaru.
Minister wskazał, iż organ ochrony zabytków dokonując uzgodnień powinien kierować się kompetencjami wynikającymi z przepisów prawa, wiedzą merytoryczną i ustaleniami stanu faktycznego, nie zaś innymi przesłankami.
Ponadto, zgodnie z uwagami samego organu konserwatorskiego (z dnia 8 października 2011 r.) rozwiązania przewidziane ustaleniami planu domykają kompozycyjnie zabudowę poszczególnych części miasta, odtwarzają historyczne linie zabudowy, wykształcają zabudowę pierzejową tam, gdzie jest to zasadne z punktu widzenia czytelności i harmonijności założenia przestrzennego.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uznał, że konieczna jest ponowna analiza przedmiotowej sprawy. Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków powinien dokładnie określić, co podlega ochronie konserwatorskiej na obszarze objętym planem, zbadać zgodność zasad ochrony z ustaleniami planu w świetle przepisów ustaw, po czym jasno określić swoje stanowisko dotyczące obszaru objętego planowaniem, a w przypadku zmiany wcześniejszego stanowiska, jest zobowiązany uzasadnić je w sposób przekonujący dla stron postępowania.