Koncert symfoniczny w Łaźni Miejskiej w Gorzowie

Kamienica Artystyczna Lamus organizuje 22 listopada koncert symfoniczny w wykonaniu kwartetu STRAORDINARIO i sekstetu ECHO z okazji 85 lat Łaźni Miejskiej. Spotkanie zaplanowano na godz. 18:00 - Łaźnia Miejska, wejście od ul. Drzymały, wstęp wolny.

WYSTĄPIĄ FILHARMONICY GORZOWSCY:
ŁUKASZ JAROS
MAGDALENA MICHNA
ANNA SZCZEPANIAK
PAULINA WĄSIK
AGNIESZKA WENDA
PIOTR WIĘCŁAW
KATARZYNA WINKIEWICZ

W PROGRAMIE:
Dymitr Szostakowicz – Kwartet Smyczkowy nr 8 c-moll, Op. 110
Johannes Brahms – Sekstet B-dur, Op. 18

O utworach:
Dymitr Szostakowicz – Kwartet Smyczkowy nr 8 c-moll, Op. 110
Dymitr Szostakowicz napisał swój kwartet w trzy dni w 1960 roku. Tego samego roku utwór miał swoją premierę w Leningradzie. Powstanie utworu ma związek z traumatycznymi przeżyciami kompozytora: po pierwsze stale postępujące stwardnienie zanikowe boczne i po drugie niechęć przynależności do partii komunistycznych. W partyturze utwór zadedykowany jest ofiarom faszyzmu i wojny, jednak syn Szostakowicza – Maxim interpretuje wpis jako dedykację wszystkim ofiarom totalitaryzmu na całym świecie; córka Galina – że utwór dedykował Szostakowicz sobie, a publiczna dedykacja została narzucona przez władze rosyjskie. Utwór był pisany w Dreźnie, gdzie Szostakowicz miał pisać muzykę do sowiecko – wschodnioniemieckiego projektu filmowego o bombardowaniu Drezna w II Wojnie Swiatowej „Pięć Dni, Pięć Nocy”. Utwór rozpoczyna się motywem muzycznym złożonym z dźwięków: D Es C H (DSCH) który jest muzycznym podpisem kompozytora (D.S(C)Hostakovich). 1962 Erik Smith (krytyk): Zespół The Borodin String Quartet grał to dzieło kompozytorowi w jego domu w Moskwie, mając nadzieję na krytykę. Szostakowicz przytłoczony pięknem realizacji jego bardzo osobistych uczuć, ukrył głowę w dłoniach i płakał. Kiedy utwór się skończył, muzycy spakowali instrumenty i bez słowa opuścili pokój.

Johannes Brahms – Sekstet B-dur, Op. 18
Brahms uważał się za kompozytora konserwatywnego. Swoje przywiązanie do tradycji wyrażał w kontynuowaniu barokowych i klasycznych form. Sprzeciwiał się programowości w muzyce pisząc MUZYKĘ ABSOLUTNĄ. Brahms nie miał ambicji rewolucjonizowania muzyki (jak choćby Richard Wagner w owym czasie). Tymczasem w następnym pokoleniu uznany został za „prekursora nowoczesności”, jak to deklarował Arnold Schönberg. Sekstet B-dur Op.18 powstał w latach 1860-1865 razem z drugim sekstetem Op.36. Obydwa utwory formalnie są kontynuacja tradycji klasycznych, jednak konstruowanie barw (niekonwencjonalne łączenie współbrzmień instrumentów) nadaje utworom kolorystykę wyprzedzającą epokę. Sekstet B-dur jest majestatycznym i nostalgicznym dziełem który swój ABSOLUT wyraża przez ujęcie ogromnej emocjonalności romantyzmu w ramy formy klasycznej. Brahms uczucia wyraża za pomocą nut, nie efektów muzycznych. Sztukę jego komponowania można przyrównać to poezji. Poeta potrafi opisać trel wróbla 10 przymiotnikami nie używając słowa „ćwir” jak Brahms potrafi wyrażać najgłębsze emocje słowami muzyki.

ŁAŹNIA MIEJSKA
Modernistyczny kompleks dawnej Łaźni Miejskiej powstał w latach 1928-1930 dzięki fundacji Maxa Bahra (1848-1930) i na podstawie projektu berlińskiego architekta Fritza Crzellitzera (1976-1942), wybitnego twórcy doby późnego Bauhausu. Zlokalizowany jest na terenie historycznego układu urbanistycznego tzw. Nowego Miasta. Pierwotnie zespół Łaźni Miejskiej składał się z części mieszkalnej i handlowo-usługowej, właściwego budynku z halą kąpielową o wymiarach 30 x 20 m, basenu 25 x 12 m, w sąsiedztwie łazienek, 84-metrową salą gimnastyczną i 105-metrową salą do kąpieli słonecznych. W owym czasie była to najnowocześniejsza tego typu budowla użyteczności publicznej pomiędzy Szczecinem a Wrocławiem. Łaźnię Miejską uroczyście otwarto 6.01.1930 r.