Jak zapobiegać rosnącej skali zubożenia lubuskiego społeczeństwa?

Jak zapobiegać rosnącej skali zubożenia lubuskiego społeczeństwa i wpłynąć na poprawę wskaźników zadowolenia z życia - debatę poświeconą tym zagadnieniom zorganizował wojewoda Jerzy Ostrouch. Do udziału zaprosił naukowców, samorządowców, oraz pracowników ośrodków pomocy społecznej. Powód? Badania stawiające Lubuskie jako region, którego mieszkańcy najniżej oceniają poziom swojego życia i tempo, w jakim rośnie poczucie zagrożenia ubóstwem.

Lubuskie zamyka ogólnopolskie ""rankingi biedy""

Prowadzone w kraju badania naukowe, statystyki, doniesienia medialne wielokrotnie wskazywały województwo lubuskie, jako jeden z najbardziej zagrożonych ubóstwem regionów. 10,5 % mieszkańców regularnie korzysta ze świadczeń socjalnych (2011 rok – 10,8% mieszkańców województwa, 2012 rok – 10,2%, 2013 rok – 10,6%), źle ocenia poziom swojego życia, a w ogólnopolskich statystykach plasuje się poniżej średniej krajowej w zakresie dochodów i poczucia zubożenia. Z diagnozy zawartej w projekcie krajowego programu przeciwdziałania ubóstwu i wykluczeniu społecznemu 2020 wynika, że w Polsce 6,6 mln osób jest zagrożonych ubóstwem; w województwie lubuskim jest to 250 tys. osób (dane z 2011r.)

Na ocenę jakości życia wśród mieszkańców niewątpliwe wpływa sytuacja gospodarcza, rozwój przedsiębiorczości, rynek pracy i zatrudnienie socjalne. Pogarszające się poczucie jakości życia w Lubuskiem zbiega się w czasie ze wzrostem gospodarczym, ekonomicznym i coraz lepszą kondycją finansową lubuskich samorządów. - Taka korelacja świadczy o tym, że gdzieś w systemie jest błąd - powiedział wojewoda Jerzy Ostrouch. O zlokalizowanie źródeł problemu i propozycję pomysłów na rozwiązanie poprosił ekspertów. W debacie w Lubuskim Urzędzie Wojewódzkim wzięły udział osoby, które problematykę ubóstwa przedstawiły w różnych obszarach społecznych funkcjonowania województwa lubuskiego.

Przyczyny , powody i źródła problemu

Ubóstwo jest jedną z głównych przyczyn korzystania osób i rodzin ze świadczeń pomocy społecznej. Korzystający z pomocy społecznej z tego powodu stanowią 6,8% ogółu mieszkańców województwa (dane za 2013r. – 6,8% – według ustawowych kryteriów pomocy społecznej, w 2011 i 2012r – 6,4%). Drugą z kolei przyczyną jest bezrobocie (6% ogółu mieszkańców województwa). Sytuacja zawodowa członków rodziny ma niebagatelny wpływ na stan jej domowego budżetu, jakość życia, poczucie dobrostanu materialnego, a w konsekwencji również psychicznego.

Pomimo wzrostu w październiku 2012r. kryteriów dochodowych kwalifikujących osoby i rodziny do uzyskania świadczeń finansowych z pomocy społecznej, liczba osób korzystających ze świadczeń utrzymuje się na zbliżonym poziomie (wzrost z 10,2% w 2012r. do 10,6% w roku 2013).

Ubóstwo jako wyzwanie dla administracji rządowa i samorządowej

W województwie lubuskim podejmowanych jest wiele działań, aby problem ubóstwa ograniczać, aby osoby i rodziny żyjące w ubóstwie z niego wychodziły, a przede wszystkim nie wchodziły w krąg zagrożonych wykluczeniem społecznym. Wśród nich wyliczyć należy między innymi:

-prowadzenie i rozwój infrastruktury środowiskowych domów samopomocy,
-organizowanie i świadczenie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi,
-realizacja zadań wynikających z rządowych programów pomocy społecznej, mających na celu ochronę życia i zdrowia osób, rodzin i grup społecznych oraz rozwój specjalistycznego wsparcia,
-nakłady na zasiłki.

Możliwości poprawy sytuacji można poszukiwać w programach rządowych i unijnych bezpośrednio lub pośrednio kierowanych do osób ubogich, takich jak przygotowywany ""Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu 2020"". Głównym jego celem jest obniżenie o 1,5 mln liczby osób zagrożonych ubóstwem i/lub deprywacją materialną i/lub żyjących w gospodarstwach domowych bez osób pracujących lub o niskiej intensywności pracy. Program kierowany jest do najbardziej zagrożonych wykluczeniem grup społecznych, jak osoby starsze, niepełnosprawne, dzieci i młodzież.

Walka z ubóstwem i wykluczeniem społecznym musi się opierać na wzroście gospodarczym i zatrudnieniu oraz nowoczesnej i skutecznej ochronie socjalnej, na co zwrócono również uwagę w unijnych dokumentach. Podejmowane przez rząd RP działania zmierzają w tym kierunku (zmiany w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, założenia do zmian w ustawie o pomocy społecznej).