Dave Holland w Jazz Clubie pod Filarami 29.10.2013, godz. 19.00

Dave Holland (ur. 1 października 1946 w Wolverhampton) – brytyjski basista jazzowy oraz kompozytor, który jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli jazzu nowoczesnego. Holland gra na gitarze, fortepianie, gitarze basowej, a także komponuje, jednak karierę międzynarodową zrobił jako kontrabasista i wiolonczelista.

W latach 1965-68 studiował w London"s Guildhall School of Music & Drama, gdzie piastował w orkiestrze stanowisko pierwszego kontrabasisty. W Londynie pracował z Johnem Surmanem, Kennym Wheelerem, Evanem Parkerem, Ronniem Scottem i Tubbym Hayesem, zastępował też Johnny’ego Mbizo Dyaniego w grupie Chrisa McGregora. W 1968 r. w klubie Ronniego Scotta usłyszał go Miles Davis i zaprosił do swego zespołu w Nowym Jorku. Holland wyjechał we wrześniu, aby wkrótce pojawić się w kilku nagraniach na płycie Filles De Kilimanjaro. Pozostał w Nowym Jorku do jesieni 1970 r., nagrywając z Milesem Davisem tak ważne płyty, jak In A Silent Way i Bitches Brew.
Z kolei razem z Chickiem Coreą, który wszedł do zespołu Davisa w tym samym czasie co Holland, założyli grupę Circle, gdzie grali też Anthony Braxton i Barry Altschul. Zespół Circle rozpadł się w 1972 r. wraz z odejściem Corei, ale Braxton, Altschul i Sam Rivers zagrali jeszcze na płycie Hollanda Conference Of The Birds. Holland grał w latach 70. w grupach Braxtona i Riversa, jak też w triu Gateway (z Johnem Abercrombiem i Jackiem DeJonettem"em). Natomiast w 1977 r. zrealizował Emerald Tears, album na solowy kontrabas.

W 1980 r. Holland wystąpił na Derek Bailey’s Company Festival, nagrywając płytę Fables z Baileyem, Georgiem Lewisem i Evanem Parkerem. Od początku lat 80. prowadził swój własny, bardzo podziwiany zespół, gdzie grali Kenny Wheeler, Julian Priester, Marvin „Smitty” Smith, Kevin Eubanks i Steve Coleman. Od tej pory, jako chyba jedyny Brytyjczyk, zaliczany jest do członków nowojorskiego ruchu M-Base.
Na 1983 r. należy datować początek serii doskonałych płyt dla ECM Records i czas komercyjnej kariery basisty. W 1986 r. koncertował w Europie w świetnym kwartecie z Albertem Mangelsdorffem, Johnem Surmanem i Elvinem Jonesem. Pod koniec lat 80. grał z London Jazz Composers Orchestra, odnosząc sukcesy podczas wspólnych koncertów w Zurychu ze swym długoletnim współpracownikiem, Anthonym Braxtonem.

Lata 90. i początek XXI w. to seria doskonałych płyt: kwartetów, kwintetów, oktetów i najlepszego wg plebiscytu krytyków Down Beatu big-bandu.

W 2005 r. Holland założył Dare2 Records, po długotrwałej współpracy ze słynną monachijską wytwórnią ECM. Do tej pory nagrał pięć albumów w Dare2, w tym nagrodzone Grammy Overtime (2005), Critical Mass (2006) i Pass It On (2008). Pathways (2010), debiut Dave Holland Octet, był nominowany do nagrody Grammy dla najlepszego albumu dużego zespołu.
W 40. rocznicę wydania swojego pierwszego albumu w roli lidera Dave Holland wydał płytę Prism z New Prism Quartet w składzie: Kevin Eubanks na gitarze, Craig Taborn na fortepianie i rhodesie oraz Eric Harland na perkusji. Prism określa nowy muzyczny kierunek w twórczości Hollanda. Premiera albumu (także w formie winyla) odbyła się 3 września 2013 r. Na trasie koncertowej promującej album 29 października znajdzie się Gorzów Wielkopolski.