W dniu 10 grudnia obchodzimy corocznie Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka. Data ta upamiętnia rocznicę uchwalenia w 1948 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Była to doniosła chwila, gdyż po raz pierwszy prawa człowieka: obywatelskie, polityczne, gospodarcze, kulturalne i społeczne zostały formalnie uznane za jeden z priorytetów społeczności międzynarodowej oraz zyskały miano uniwersalnych zasad obejmujących wszelkie aspekty życia ludzkiego.
Wszyscy ludzie podlegają tym samym prawom, bez jakiegokolwiek rozróżniania ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, religię, poglądy polityczne i inne, narodowość lub pochodzenie społeczne czy stopień zamożności.
Deklaracja stała się punktem wyjścia do przygotowania w następnych latach umów międzynarodowych precyzujących zobowiązania państw jeżeli chodzi o gwarantowanie praw człowieka, m.in. Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych oraz szereg konwencji dotyczących praw szczególnych grup osób:
kobiet, dzieci, pracowników migrujących czy osób niepełnosprawnych.
Społeczne prawa człowieka dotyczą w szczególności sfery pracy: prawa pracownicze obejmują m.in. zakaz pracy przymusowej, zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu, prawo do godziwych warunków pracy, godziwego wynagrodzenia oraz równego wynagrodzenia za pracę równej wartości; sfery ochrony socjalnej i ochrony zdrowia: prawo do zabezpieczenia społecznego na wypadek choroby, starości, niezdolności do pracy, bezrobocia oraz prawo do pomocy społecznej; sfery życia rodzinnego: prawo rodziny do ochrony prawnej, społecznej i gospodarczej, prawo do ochrony macierzyństwa, prawo dzieci do ochrony przed wszelkimi formami eksploatacji oraz sfery edukacji: prawo do bezpłatnej nauki na szczeblu podstawowym, dostęp do szkolnictwa na wyższym poziomie, prawo do uzyskania wsparcia socjalnego celem ułatwienia dostępu do edukacji.
Administracja publiczna wszystkich szczebli ma obowiązek dokładania wszelkich starań, aby społeczne prawa człowieka były prawidłowo realizowane i przestrzegane w naszym kraju. Wojewoda Lubuski spełnia tę powinność m.in. poprzez czynności nadzorcze i kontrolne realizowane przez jego służby w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, badające poziom i jakość świadczonych przez nie usług na rzecz różnych kategorii klientów. Istotne jest także reagowanie służb Wojewody i interweniowanie wobec wszelkich przejawów nieprawidłowości w respektowaniu przez instytucje praw osób i rodzin do należnych im świadczeń i usług odpowiedniej jakości. Dążeniem Wojewody jest ponadto inspirowanie i mobilizowanie samorządów lokalnych do stałego podnoszenia poziomu zaspokajania różnych potrzeb przez swoich mieszkańców, szczególnie tych w trudniejszym położeniu życiowym.
Komentarze opinie